مولتیپل اسکلروزیس 2024, مارس
درمان سلولهای B از داروهایی به نام آنتیبادیهای مونوکلونال برای حمله به سلولهای سفید خون معروف به سلولهای B استفاده میکند که باعث آسیب عصبی میشوند. FDA دو داروی مشابه را برای ام اس تایید کرده است. Ocrelizumab (Ocrevus) اشکال عود کننده ام اس را درمان می کند، از جمله:
مولتیپل اسکلروزیس اغلب در بزرگسالان اتفاق می افتد، اما پزشکان تعداد بیشتری از کودکان و نوجوانان را مبتلا به این بیماری تشخیص می دهند. از 400000 مورد تشخیص داده شده ام اس در ایالات متحده، 8000 تا 10000 مورد مربوط به افراد کمتر از 18 سال است. متخصصان مغز و اعصاب فکر می کنند احتمالا تعداد بیشتری از کودکان مبتلا به ام اس وجود دارند که تشخیص داده نشده اند.
وقتی علائم مولتیپل اسکلروزیس (MS) را مدیریت می کنید، طبیعی است که ممکن است در مواقعی احساس ناراحتی کنید. اگر متوجه شدید افسرده می شوید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها به شما کمک می کنند تا حمایت و درمان مورد نیاز خود را برای بازگشت به مسیر دریافت کنید.
مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس یک بیماری طولانی مدت است که می تواند بر مغز، نخاع و اعصاب بینایی چشم تأثیر بگذارد. این می تواند مشکلاتی در بینایی، تعادل، کنترل ماهیچه ها و سایر عملکردهای اساسی بدن ایجاد کند. اثرات اغلب برای هر فردی که این بیماری را دارد متفاوت است.
افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) معمولاً اولین علائم خود را بین 20 تا 40 سالگی نشان می دهند. معمولاً علائم بهتر می شوند، اما پس از آن دوباره عود می کنند. برخی می آیند و می روند، در حالی که برخی دیگر معطل می شوند. هیچ دو نفر علائم دقیقاً مشابهی ندارند.
پزشکان هنوز دقیقاً نمی دانند که چه چیزی باعث مولتیپل اسکلروزیس می شود. اما تحقیقات مداوم نشان میدهد که دلایل زیادی میتواند نقش داشته باشد، از جمله ژنهای شما، محل زندگیتان و حتی هوایی که تنفس میکنید. اگرچه برخی چیزها، مانند ضربه روحی و عفونت، می توانند علائم ام اس را بدتر کنند، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد هر کاری که انجام می دهید می تواند باعث بیماری یا توقف پیشرفت طبیعی آن شود.
از برخی جهات، هر فرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با بیماری متفاوتی زندگی می کند. اگرچه آسیب عصبی همیشه بخشی از بیماری است، اما این الگو برای همه منحصر به فرد است. پزشکان چند نوع اصلی ام اس را شناسایی کرده اند. دسته بندی ها مهم هستند، زیرا به پیش بینی اینکه بیماری چقدر می تواند شدید باشد و درمان چقدر خوب عمل می کند، کمک می کند.
میوکلونوس چیست؟ میوکلونوس اسپاسم عضلانی ناگهانی است که نمی توانید آن را کنترل کنید. آنها می توانند طبیعی باشند - مثلاً یک سکسکه یا "شروع خواب" زمانی که به خواب می روید - یا ممکن است نشانه یک بیماری جدی مانند مولتیپل اسکلروزیس، زوال عقل یا بیماری پارکینسون باشند.
تشخیص مولتیپل اسکلروزیس (MS) برای پزشکان می تواند یک چالش باشد. هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند ثابت کند شما آن را دارید. و بسیاری از بیماری ها علائمی دارند که به نظر می رسد مانند ام اس باشد. یک متخصص مغز و اعصاب - پزشکی که در درمان بیماری تخصص دارد - باید بتواند کمک کند.
وقتی شما یا کسی که دوستش دارید مبتلا به ام اس (MS) تشخیص داده می شود، ممکن است به دنبال سازمان هایی باشید که روی این بیماری تمرکز کنند. همچنین ممکن است به دنبال راه هایی برای ارتباط با سایر افراد مبتلا به ام اس باشید. در اینجا منابعی برای کمک به شما برای شروع وجود دارد، از جمله سازمانهای غیرانتفاعی، وبلاگها، و انجمنهای آنلاین.
وقتی به بیماری مانند برونشیت یا آنفولانزا مبتلا می شوید، می دانید که در عرض یک هفته یا بیشتر احساس بهتری خواهید داشت و به حالت عادی باز می گردید. شرایط طولانی مدت مانند مولتیپل اسکلروزیس متفاوت است. این می تواند زندگی شما را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد.
هیچ درمانی برای مولتیپل اسکلروزیس (MS) وجود ندارد، اما داروها و تغییرات سبک زندگی می توانند به شما در مدیریت بیماری کمک کنند. برای یافتن درمانی که برای شما بهترین است و کمترین عوارض جانبی را ایجاد می کند، از نزدیک با پزشک خود همکاری کنید. داروهای اصلاح کننده بیماری اگر نوعی از مولتیپل اسکلروزیس به نام ام اس عود کننده-روکش کننده دارید و وضعیت شما رو به افزایش است، ممکن است پزشک ابتدا شما را با یک داروی اصلاح کننده بیماری درمان کند.
ام اس میلوکورتیکال (MCMS) زیرگروه جدیدی از ام اس (MS) است. این اولین نوع ام اس است که باعث از بین رفتن سلول های عصبی بدون آسیب رساندن به میلین در ماده سفید مغز شما می شود. این لایه مغز زیر ماده خاکستری (خارجی ترین لایه مغز) است. میلین پوشش محافظ اطراف رشتههای عصبی یا آکسونهای شماست.
میتوکسانترون هیدروکلراید اولین داروی مورد تایید FDA برای اسکلروز چندگانه پیشرونده ثانویه (MS) و MS پیشرونده عودکننده بود. همچنین برای درمان اماس عودکننده و فروکش کننده که در حال بدتر شدن است استفاده میشود. این در ابتدا یک داروی شیمی درمانی بود که برای انواع خاصی از سرطان تجویز می شد.
محققان هنوز در تلاشند تا به طور کامل بفهمند که چگونه ژنتیک، محیط، عفونت ها و جمعیت ها ممکن است در بیماری ام اس نقش داشته باشند. اما دانشمندان می دانند که ام اس یک بیماری است که از واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن شما ناشی می شود و به بدن شما حمله می کند.
وقتی مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) هستید، این احتمال وجود دارد که در تنفس دچار مشکل شوید. این بیماری به اندازه سایر علائم ام اس، مانند بی حسی، گزگز، تاری دید و مشکل در راه رفتن شایع نیست. اما هنوز هم ممکن است اتفاق بیفتد. اگر شروع به مشکلات تنفسی می کنید، پزشک و سایر متخصصان راه های زیادی برای کمک به شما دارند.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری مزمن عصبی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما به سیستم عصبی مرکزی، به ویژه پوشش محافظ اطراف اعصاب شما حمله می کند. این پوشش میلین نام دارد. بدون آن، تکانه های عصبی مغز شما کند می شود یا حتی متوقف می شود. ام اس همچنین می تواند مستقیماً به اعصاب زیر پوشش آسیب برساند.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) ممکن است علائم اختلال شناختی را برای بسیاری از افراد ایجاد کند. ممکن است تفکر فازی یا گاه وقفههای حافظه را تجربه کنید، مانند ناتوانی در پیدا کردن نام یا کلمه مناسب در مکالمه. ممکن است در انجام چند کار، تصمیم گیری، یا تمرکز توجه خود با مشکل مواجه شوید.
آیا دستگاه جدیدی به نام محرک عصبی قابل حمل (PoNS) می تواند به بهبود تحرک و تعادل شما در بیماری ام اس کمک کند؟ PoNS دستگاهی است که پالس های الکتریکی خفیف را به دو عصب در صورت و زبان شما می رساند. این یک درمان کوتاه مدت برای بزرگسالان مبتلا به مشکلات راه رفتن (راه رفتن) و کنترل حرکتی است.
اگر پزشک شما اخیراً بیماری ام اس (MS) را برای شما تشخیص داده است، باید تیم مراقبت بهداشتی را پیدا کنید که نیازهای شما را برآورده کند. پزشکان شما به سوالات شما پاسخ خواهند داد و مراقبت هایی را برای حفظ سلامت شما ارائه می دهند. یکی از اعضای تیم مراقبت شما شامل یک متخصص ام اس است.
اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، ممکن است به دنبال راه هایی برای غلبه بر گرما باشید. تو تنها نیستی. نزدیک به 75 درصد از افراد مبتلا به ام اس حساسیت یا عدم تحمل گرما دارند. تحقیقات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض هوای گرم یا مرطوب ممکن است علائم ام اس مانند خستگی و کاهش بینایی را بدتر کند.
اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، ممکن است نسبت به کسانی که ام اس ندارند بیشتر دچار تشنج شوید. تحقیقات نشان می دهد که تشنج در حدود 5 درصد از افراد مبتلا به ام اس در مقایسه با 3 درصد در جمعیت عمومی تخمین زده می شود. چرا اینطور است؟ کارشناسان نمی دانند.
ترمور چیست؟ لرزش زمانی است که بخشی از بدن حرکت کند یا تکان بخورد و شما نتوانید آن را کنترل کنید. بسیاری از افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) در قسمتهای مختلف بدنشان مانند سر، دستها یا پاها، نوعی لرزش دارند که نمیتوانند آنها را کنترل کنند.
میلیت عرضی التهاب نخاع شما است. این در نتیجه آسیب به سلول های عصبی در یک منطقه خاص است. بافت چربی به نام میلین از این رشته های عصبی محافظت می کند. در اطراف آنها قرار می گیرد مانند عایق که سیم برق را می پوشاند. وقتی میلین آسیب می بیند، اعصاب زیرین نیز ممکن است آسیب ببینند.
گلوکوکورتیکوئیدها داروهای قدرتمندی هستند که با التهاب مبارزه می کنند و با سیستم ایمنی شما برای درمان طیف گسترده ای از مشکلات سلامتی کار می کنند. بدن شما در واقع گلوکوکورتیکوئیدهای خود را می سازد. این هورمونها وظایف زیادی دارند، مانند کنترل نحوه استفاده سلولهای شما از قند و چربی و مهار التهاب.
این فقط چند ثانیه طول میکشد، اما میتواند شگفتانگیز باشد: یک انفجار شدید درد مانند شوک الکتریکی که هنگام حرکت دادن گردن از پشت به بازوها و پاهایتان میرسد. این علامت لهرمیت یا علامت صندلی آرایشگر نامیده می شود و اغلب یکی از علائمی است که افراد در اولین تشخیص مولتیپل اسکلروزیس به آن اشاره می کنند.
اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس هستید، یک بیماری خودایمنی که بر مغز و نخاع تأثیر می گذارد، ممکن است نواری از درد را در اطراف تنه خود احساس کرده باشید. اغلب به آن "آغوش ام اس" می گویند. چه احساسی دارد مانند اکثر علائم ام اس، برای هر فردی متفاوت است.
هنگامی که نوریت بینایی دارید، عصبی که پیامها را از چشم شما به مغز میفرستد، به نام عصب بینایی، ملتهب میشود. ممکن است به طور ناگهانی اتفاق بیفتد. دید شما تار یا تار می شود. شما نمی توانید رنگ ها را ببینید وقتی آنها را حرکت می دهید چشمان شما درد می کند.
غلاف های میلین آستین هایی از بافت چربی هستند که از سلول های عصبی شما محافظت می کنند. این سلول ها بخشی از سیستم عصبی مرکزی شما هستند که پیام ها را بین مغز و بقیه بدن شما به عقب و جلو می برند. اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، بیماری که باعث می شود سیستم ایمنی شما به سیستم عصبی مرکزی شما حمله کند، غلاف میلین شما ممکن است آسیب ببیند.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) برای هر کسی که به آن مبتلا است متفاوت است. علائمی که ایجاد می کند و زمانی که شعله ور می شوند نه تنها بین افراد بلکه در طول زندگی یک فرد نیز متفاوت است. این بدان معناست که تشخیص این عارضه برای پزشکان دشوار است. آنها ممکن است بگویند شما "
1. مولتیپل اسکلروزیس چیست؟ ام اس مشکلی در سیستم ایمنی بدن است که به آن بیماری خودایمنی می گویند. به جای هدف قرار دادن تنها باکتری ها، ویروس ها و سایر مهاجمان، سیستم ایمنی به اشتباه به بافت های خود بدن حمله می کند. در بیماری ام اس به مغز و نخاع حمله می کند.
بیشتر اعصاب بدن شما با یک لایه محافظ به نام میلین پوشیده شده اند. این بسیار شبیه عایق سیم های برق است. این کمک می کند که پیام های مغز شما به سرعت و به آرامی در بدن شما حرکت کند، همانطور که الکتریسیته از منبع برق جریان می یابد. اختلالات دمیلینه کننده هر شرایطی است که به میلین آسیب می رساند.
بیشتر افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) نوعی به نام ام اس عود کننده-روکش کننده (RRMS) دارند. معمولاً در 20 یا 30 سالگی شما شروع می شود. اگر RRMS دارید، ممکن است با تشدید علائم، دچار حملات شوید. به این موارد عود می گویند. پس از یک حمله زمانی بهبودی رخ می دهد که علائم کمی داشته باشید یا هیچ علائمی نداشته باشید، به نام بهبودی.
اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پیشرونده اولیه (PPMS) هستید، احتمالاً برای اولین بار به پزشک مراجعه کرده اید زیرا پاهایتان ضعیف بوده یا در راه رفتن مشکل دارید. اینها شایع ترین علائم این نوع ام اس هستند. PPMS با گذشت زمان بدتر می شود. اینکه چقدر سریع اتفاق می افتد یا چقدر ناتوانی ایجاد می کند بسیار متفاوت است، بنابراین پیش بینی آن دشوار است.
افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پیشرونده ثانویه (SPMS) با نوع دیگری از ام اس - ام اس عودکننده- فروکش کننده شروع می کنند. اگر شما مبتلا به SPMS تشخیص داده شده اید، ممکن است برای یک دهه یا بیشتر به ام اس عود کننده و فروکش کننده مبتلا بوده باشید.
توسط جوآن دیکسون اسمیت، همانطور که به کارا مایر رابینسون گفته شد من واقعاً نمی دانم چه زمانی از ام اس عود کننده- فروکش کننده (RRMS) به ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS) تغییر مسیر دادم. خیلی تدریجی بود. من هنوز راه می رفتم که در سال 1994 تشخیص داده شد.
توسط بنجامین سگال، دکتر، به گفته کارا مایر رابینسون ما راه طولانی را در درمان ام اس پیموده ایم - این یکی از بزرگترین داستان های موفقیت در پزشکی بوده است. در طول 20 سال گذشته، انقلابی در داروهایی رخ داده است که سیر بیماری را تغییر میدهند، بهویژه مولتیپل اسکلروزیس عودکننده-فرودکننده (RRMS).
توسط کارولین کریون، همانطور که به هالی لوین گفته شد تقریباً 20 سال پیش، در سال 2001، فهمیدم که ام اس دارم. من فقط 35 سال داشتم، اما بدون کمک نمی توانستم راه بروم یا ببینم. امروز، من در حال پیشرفت هستم. برای بیماران مبتلا به ام اس بسیار مهم است که بدانند تشخیص آنها حکم اعدام نیست.
فرض کنید یک پزشک برای درمان ام اس (MS) درمان با سلول B را برای شما یا یکی از اعضای خانواده یا دوستان نزدیکتان توصیه کرده است. دلیل خوبی برای احساس خوش بینی دارید. این داروها برای جلوگیری از عود ام اس و کاهش علائم مفید بوده اند. ایده خوبی است که این خوش بینی را با عزیزان خود به اشتراک بگذارید.
بیشتر درمانهای مولتیپل اسکلروزیس (MS) روی نوعی از گلبولهای سفید خون به نام سلولهای T متمرکز هستند. اما شکل جدیدتر درمان بر شکل دیگری از گلبول های سفید خون به نام سلول های B متمرکز است. آنها با ایجاد آنتی بادی ها، که پروتئین های خونی هستند که عفونت ها را در حین حمله به بدن شما به دام می اندازند، با عفونت مبارزه می کنند.
درمان با سلول های B (همچنین درمان کاهش سلول های B نیز نامیده می شود) درمانی برای افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) است. این سلولهای خاصی به نام سلولهای B را هدف قرار میدهد که میتوانند به رشتههای عصبی در مغز و نخاع آسیب بزنند. سه شکل از درمان با سلول B برای درمان ام اس وجود دارد.
وقتی مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، سیستم ایمنی بدن شما علیه شما کار می کند. سلول های ایمنی بدون کنترل، به لایه محافظی که رشته های عصبی شما را احاطه کرده است حمله می کنند. پزشکان قبلاً فکر می کردند که سلول های T ایمنی شما مقصر اصلی این امر هستند.
ورزش می تواند به کاهش علائم مولتیپل اسکلروزیس کمک کند، اما اگر می خواهید تمریناتتان برای شما مفید باشد، باید مراقب باشید. مهمترین چیز: زیاده روی نکنید. بدون شک شما جملات "بدون درد، بدون سود" یا "سوختگی را احساس کنید" را شنیده اید، اما این توصیه خوبی در هنگام ابتلا به ام اس نیست.
بیشتر پزشکان بیماری بالو را نوعی نادر از ام اس (MS) می دانند. ام اس به بافت مغز و نخاع شما حمله می کند و به آن آسیب می رساند که باعث ایجاد ضایعات (نواحی بافت ملتهب) می شود. بیماری بالو به آن بافت نیز آسیب می رساند و باعث ضایعات در مغز و نخاع می شود.
توانبخشی ترمیمی مزایای زیادی در صورت ابتلا به مولتیپل اسکلروزیس دارد. Rehab می تواند به شما کمک کند تا آنجا که می توانید در مرحله ام اس فعال، توانا، ایمن و درگیر باشید. به خصوص پس از شعله ور شدن بسیار مهم است که تا جایی که می توانید توانایی خود را بازگردانید.
محققان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث مولتیپل اسکلروزیس می شود. حوزه مورد علاقه آنها هورمون ها است که به عنوان پیام رسان در بدن عمل می کنند و بر همه چیز از خلق و خو، گرسنگی، رشد و میل جنسی شما تأثیر می گذارند. مطالعات نشان می دهد که هورمون ها همچنین ممکن است بر نحوه عملکرد ام اس در بدن شما، میزان آسیب آن و احتمال ابتلا به این بیماری در وهله اول تأثیر بگذارند.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) بیماری های متفاوتی با برخی ویژگی ها و علائم مشابه هستند. هر دو: بر عضلات و توانایی شما در حرکت بدن تأثیر می گذارد به مغز و نخاع خود حمله کنید «اسکلروز» به نام خود دارند باعث ایجاد اسکار یا سخت شدن اطراف سلول های عصبی می شود با این حال،آنها تفاوت های کلیدی دارند.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) به اعصابی که پیامهایی را به ماهیچههای شما میفرستند آسیب میزند و کنترل آنها را سختتر میکند. آنهایی که به مثانه شما متصل هستند تفاوتی ندارند. مشکل در کنترل مثانه برای افراد مبتلا به ام اس رایج است. اما لزومی ندارد که زندگی شما را تسخیر کند.
درد زمانی که مبتلا به ام اس (MS) هستید می تواند یک مشکل جدی باشد. برای بسیاری از افراد، درد طولانی مدت و درمان آن سخت است. اگر به اندازه کافی بد باشد، می تواند شما را از فعالیت های عادی خود باز دارد و حتی منجر به افسردگی شود. انواع مختلفی از درد با ام اس همراه است.
دردهای ناگهانی در بیماری ام اس شایع هستند. ممکن است احساس تکان دهنده، سوزش، فشردگی، چاقو زدن، سرماخوردگی یا خاردار شدن داشته باشید. برخی از مردم آنها را زینگر یا استینگر می نامند. این زاپ ها معمولا فقط چند ثانیه یا چند دقیقه طول می کشند. آنها اغلب پاها، پاها، بازوها و دست های شما را تحت تاثیر قرار می دهند.
در نگاه اول، ممکن است به نظر نرسد که مولتیپل اسکلروزیس (MS) و سکته مغزی مشترکات زیادی دارند. هنگام سکته مغزی، انسداد یا ترکیدن رگ خونی، جریان خون بخشی از مغز را قطع می کند. با ام اس، شما یک بیماری مادام العمر دارید که در آن سیستم ایمنی، دفاع بدن شما در برابر میکروب ها، به اعصاب مغز و نخاع حمله می کند.
اگر درمان مولتیپل اسکلروزیس شما را تسکین نمی دهد، یا اگر به تازگی آن را تشخیص داده اید، ممکن است کنجکاو باشید که چگونه ماری جوانای پزشکی ممکن است به شما کمک کند. نظرسنجیها نشان میدهد که بسیاری از افراد مبتلا به اماس در حال حاضر از ماریجوانا استفاده میکنند، و نیمی یا بیشتر از آنها در صورت قانونی بودن یا ارائه مزایای اثباتشده، آن را در نظر میگیرند.
افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس اغلب در خواب راحت مشکل دارند، اما این مشکلات ممکن است به دلیل خود بیماری نباشد. استرس، اسپاستیسیته در بازوها یا پاها، بی تحرکی یا افسردگی که می تواند همراه با ام اس باشد، می تواند در استراحت شبانه خوب اختلال ایجاد کند.
خستگی همان خستگی نیست. خستگی برای همه اتفاق می افتد - پس از فعالیت های خاص یا در پایان روز. معمولاً دلیل خستگی خود را می دانید و یک خواب خوب شبانه مشکل را حل می کند. خستگی کمبود انرژی روزانه است. این خستگی غیرعادی یا بیش از حد کل بدن است که با خواب برطرف نمی شود.
بیماری شیلدر یک بیماری نادر است که معمولا در دوران کودکی شروع می شود. این بیشتر در پسران بین 7 تا 12 سال شایع است. این مشکل با میلین بدن است. میلین یک لایه محافظ است که بیشتر اعصاب بدن شما را می پوشاند. مانند پوشش روی سیم های برق است. این کمک می کند تا سیگنال ها با سرعت بیشتری در بدن شما حرکت کنند، همانطور که الکتریسیته از منبع برق جریان می یابد.
تبدیل پلاسما، که به عنوان پلاسمافرزیس نیز شناخته می شود، راهی برای "پاکسازی" خون شما است. این کار شبیه دیالیز کلیه است. در طول درمان، پلاسما - قسمت مایع خون شما - با پلاسمای اهدایی یا با یک جایگزین پلاسما جایگزین می شود. افراد مبتلا به برخی از اشکال مولتیپل اسکلروزیس از تبادل پلاسما برای مدیریت حملات ناگهانی و شدید، که گاهی اوقات عود یا تشدید نامیده می شود، استفاده می کنند.
برای اکثر افراد، ام اس عودکننده و در حال بهبود (RRMS) در برخی مواقع به ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS) تبدیل می شود. الگوی معمول عود و بهبودی شروع به تغییر می کند. ممکن است عود کمتری داشته باشید یا اصلاً نداشته باشید. اما علائم ام اس شما به تدریج بدتر می شود.
اگر پزشک شما بگوید که مبتلا به ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS) هستید، به این معنی است که در مرحله متفاوتی از بیماری خود هستید. بیشتر افراد پس از مدتی زندگی با ام اس عود کننده و بهبود دهنده (RRMS) به آن مبتلا می شوند. در SPMS، بر خلاف RRMS، زمانی که شعله ور شدن داشتید، ممکن است هیچ وقفه ای در علائم خود نداشته باشید.
اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، یک رژیم غذایی سالم می تواند به شما کمک کند بهترین احساس را داشته باشید. اما متخصصان به طور قطع نمی دانند که آیا رژیم های غذایی خاص می توانند علائم ام اس را کاهش دهند یا خیر. دلیلش این است که تحقیقات زیادی روی آنها انجام نشده است.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) و بیماری پارکینسون اغلب بسیار شبیه به هم به نظر می رسند. به عنوان مثال، هر دو بیماری می توانند باعث لرزش دستان شما شوند. آیا این بدان معناست که این دو شرط به هم مرتبط هستند؟ اگرچه برخی از علائم ام اس و پارکینسون یکسان به نظر می رسند، اما بیماری های متفاوتی هستند.
بسیاری از افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس دارای ماهیچه های سفت و اسپاسم هستند که به آن اسپاستیسیتی می گویند. این بیشتر در عضلات پاها و بازوها اتفاق میافتد و ممکن است شما را از حرکت آزادانه دست و پا باز دارد. ممکن است اسپاستیسیتی را یا به عنوان سفتی که از بین نمی رود یا به عنوان حرکاتی که نمی توانید آمدن و رفتن را کنترل کنید، به خصوص در شب احساس کنید.
اگر پزشکتان بگوید که مبتلا به سندرم ایزوله بالینی (CIS) هستید - وضعیتی با علائم مشابه ام اس - ممکن است سوالات زیادی در ذهن شما بچرخد. مورد اصلی ممکن است این باشد، "آیا من ام اس دارم یا نه؟" این سوال معقولی است که بپرسید. بسیاری از مردم CIS و MS را با هم مخلوط می کنند.
اگر هفته ها یا ماه ها احساس خوبی دارید اما علائم بیماری ام اس شما دوباره ظاهر می شود، احتمالاً چیزی را دارید که پزشکان آن را عود یا تشدید می نامند. راه های زیادی برای درمان یا پیشگیری از آنها وجود دارد. علائم شعله ور شدن چیست؟ شعله ور شدن همه افراد متفاوت است.
استفاده گسترده از MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) توانایی تشخیص مولتیپل اسکلروزیس را متحول کرده است. تغییرات مرتبط با بیماری در مغز یا نخاع توسط MRI در بیش از 90 درصد از افراد مشکوک به ام اس تشخیص داده می شود. MRI چیست؟ MRI آزمایشی است که تصاویر بسیار واضحی از بدن انسان بدون استفاده از اشعه ایکس ایجاد می کند.
مغز و نخاع شما در مایع غرق شده اند. پونکسیون کمری که به آن ضربه نخاعی نیز میگویند، روشی است که پزشکان برای برداشتن و آزمایش مقداری از این مایع به نام مایع مغزی نخاعی (CSF) استفاده میکنند. به آنها در تشخیص اختلالات مغز و نخاع، از جمله ام اس کمک می کند.
تشخیص ام اس بخش مهمی از سلامتی شما است، اما این تصویر کامل نیست. اگرچه ممکن است توجه زیادی به مدیریت ام اس خود داشته باشید، نمی توانید پیشگیری و تشخیص زودهنگام سایر شرایط را فراموش کنید. علاوه بر عادات سالم مانند ورزش، خوب غذا خوردن و نظارت بر سطح استرس، مهم است که به طور منظم غربالگری های سلامتی را انجام دهید.
تعداد زنان مبتلا به ام اس تقریباً 4 به 1 از مردان مبتلا به این بیماری بیشتر است. و این شکاف جنسیتی فقط در 50 سال گذشته افزایش یافته است. متخصصان توضیح روشنی برای علت ام اس در هیچ کس، به ویژه در زنان، ندارند. اما آنها چند نظریه دارند که ممکن است تفاوت جنسیتی در میزان ام اس را توضیح دهد.
وینسنت ماکالوسو، MD، زمانی که در دانشکده پزشکی تحصیل می کرد متوجه شد که مبتلا به ام اس (MS) است. امروز، او در کلینیک خود در نیوهید پارک، نیویورک، افرادی را که ام اس دارند درمان می کند. او می داند که ام اس می تواند طرز فکر، احساس و عمل شما را بهتر از بسیاری از مردم تغییر دهد.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) خود شانس ابتلا به COVID-19 را افزایش نمی دهد، بیماری تنفسی ناشی از نوع جدیدی از ویروس کرونا. اما اگر مبتلا به ام اس هستید، موارد خاصی بر نحوه واکنش شما به ویروس تأثیر می گذارد. آنها عبارتند از: سن شما سایر شرایط سلامت نوعی داروی ام اس که مصرف می کنید کارشناسان به طور قطع نمی دانند COVID-19 یا واکسن آن چگونه بر افراد مبتلا به ام اس تأثیر می گذارد.
مشکلات بینایی برای افراد مبتلا به ام اس بسیار رایج است. علائم معمولاً خود به خود ظاهر میشوند و از بین میروند، اما میتوانید با پزشک خود در مورد درمانهایی برای محافظت از بینایی خود و اقداماتی که در صورت شروع مشکل بینایی باید انجام دهید، صحبت کنید.
وقتی مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، گم کردن کلید یا فراموش کردن نام می تواند ترسناک باشد. شما تعجب می کنید که آیا این بیماری افکار شما را مختل می کند. با گذشت زمان، حدود نیمی از افراد مبتلا به ام اس ممکن است برخی از مشکلات شناختی داشته باشند.
هر فرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس داستان درد متفاوتی دارد. ممکنه اصلا نداشته باشی یا ممکن است احساس سوزن سوزن شدن، ضربه چاقو یا اسپاسم کنید. چرا ام اس درد دارد؟ درد می تواند بر نقاط مختلف بدن شما تأثیر بگذارد. بستگی به علت دارد: آسیب به نورون های مغز و ستون فقرات شما درد در استخوانها، مفاصل و ماهیچهها چیزهای زیادی بر احساس شما تأثیر می گذارد، از جمله مدت زمانی که به ام اس مبتلا بوده اید، سن شما و میزان فعالیت شما.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) گاهی اوقات می تواند انرژی شما را کاهش دهد، اما لزومی ندارد که شما را از انجام کاری که دوست دارید باز دارد. گامهای درست میتواند به شما انگیزه لازم را برای صرف زمان برای چیزهای مهم بدهد. برنامه داشته باشید. روزهای خود را بر اساس آنچه در مورد سطح انرژی خود می دانید برنامه ریزی کنید.
بسیاری از داروها می توانند ام اس را در برخی افراد کاهش دهند. پزشکان آنها را داروهای اصلاح کننده بیماری می نامند. آنها عبارتند از: Alemtuzumab (Lemtrada) Cladribin (Mavenclad) دی متیل فومارات (Tecfidera) دیروکسیمل فومارات (Vumerity) فینگولیمود (گیلنیا) گلاتیرامر استات (کوپاکسون، گلاتوپا) اینترفرون بتا-1a (Avonex، Rebif) اینترفرون بتا-1b (بتاسرون) میتوکسانترون (نووانترون) مونومتیل فومارات (بافیرتام) Natalizumab (Tysabri) Ocrelizumab (Ocrevus) Ozanimo
برای چندین دهه، دیو بکسفیلد، که از سال 2005 به بیماری ام اس (MS) مبتلا بود، "قاتل حشرات" در خانه خود تعیین شد. وقتی همسرش، لورا، عنکبوت یا جیرجیرک را دید، دیو به کمک آمد. اما یک روز، وقتی دیو در حال تمیز کردن یک عنکبوت مرده بود، افتاد - و در اتاق اورژانس فرود آمد.
ام اس وضعیتی است که اغلب با گذشت زمان بدتر می شود. ممکن است برای مراقبت از خود و کارهای روزمره به کمک بیشتر و بیشتری نیاز داشته باشید. در نهایت، ممکن است به نقطهای برسید که بیماری شما خیلی شدید باشد و عوارض آن بسیار زیاد باشد تا کیفیت زندگی خوبی داشته باشید.
نمی توان انکار کرد که سال 2020 سال بدی بود، اما برای کیت زربی از دنور این یک کابوس زنده بود. او سال 2020 را با تشخیص جدید مولتیپل اسکلروزیس (MS) و یک جدایی دردناک آغاز کرد، و همه چیز از آنجا بدتر شد. اول، او یک مورد تقریباً کشنده COVID-19 با اثرات طولانی مدت بر سلامتی داشت.
شاید اخیراً احساس خستگی یا ضعف کرده اید. یا پای شما شروع به گزگز کردن کرده است. بنابراین شما یک جستجوی سریع در اینترنت انجام می دهید و به یک نتیجه نگران کننده می رسید: علامت شما یکی از نشانه های مولتیپل اسکلروزیس (MS) است، بیماری مغز و نخاع.
وقتی بدن شما به سیستم عصبی شما حمله می کند، اغلب به عنوان مولتیپل اسکلروزیس تشخیص داده می شود. اما وقتی فقط یک بار اتفاق می افتد، به عنوان سندرم بالینی ایزوله در نظر گرفته می شود. این دو بیماری علائم یکسانی دارند - از جمله ضعف عضلانی و مشکلات تعادل.
همانطور که بدن شما نور، صدا، لمس و سایر احساسات را تجربه می کند، مغز شما این اطلاعات را به عنوان یک سری سیگنال های الکتریکی دریافت می کند. اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، این بیماری باعث آسیب به اعصاب شما می شود که ممکن است این فعالیت را کند کند، مختل کند یا به طور کامل متوقف کند.
پیشرفت مولتیپل اسکلروزیس از فردی به فرد دیگر متفاوت است. انواع مختلف ام اس نیز به طرق مختلف پیشرفت می کنند. اسکن و سایر آزمایشهای مولتیپل اسکلروزیس همیشه کل داستان ناتوانی اماس را بیان نمیکنند. علائم و نحوه عملکرد روزانه شما - از دیدن تا حرکت تا فکر کردن - معیارهای مهمی هستند که نشان می دهد سیستم عصبی مرکزی شما چقدر خوب کار می کند.
هنگامی که از مولتیپل اسکلروزیس عودکننده-فرودکننده (RRMS) به MS پیشرونده ثانویه (SPMS) تغییر مسیر دادید، ممکن است نیاز باشد برنامه درمانی خود را تنظیم کنید. نوعی SPMS که دارید به پزشک کمک می کند تا چگونگی مدیریت بیماری شما را دریابد. چهار نوع وجود دارد - فعال، فعال در حال پیشرفت، غیر فعال در حال پیشرفت و پایدار.
اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، عادات حمام شما ممکن است مانند گذشته نباشد. ممکن است مدفوع شما خیلی بیشتر باشد، نه به اندازه، یا ممکن است دفع آن دشوارتر باشد. در مورد این مشکلات با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند راه هایی را برای منظم کردن همه چیز پیشنهاد کنند.
وقتی مبتلا به ام اس هستید، حتی یک افزایش جزئی در دمای بدن - حدود 0.5 درجه فارنهایت - می تواند علائم شما را بدتر کند. چیزهای زیادی می توانند باعث این مشکل شوند، از جمله هوای گرم، دوش آب گرم، یک وعده غذایی سنگین و ورزش. علائم مربوط به گرما مضر نیستند و به محض خنک شدن از بین می روند.
دستگاه های کمکی ابزارهایی هستند که می توانند زندگی با ام اس را کمی آسان تر کنند. آنها به شما در کارهایی مانند پیاده روی، لباس پوشیدن و حمام کردن کمک می کنند و به شما کمک می کنند انرژی کمتری مصرف کنید. یک متخصص کار یا فیزیوتراپ میتواند دستگاههایی را توصیه کند که بیشترین کمک را به شما میکنند و نحوه استفاده از آنها را به شما آموزش میدهند.
اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، شانس بیشتری برای ابتلا به افسردگی دارید. در واقع، این یکی از شایع ترین علائم ام اس است. بیش از نیمی از افراد مبتلا به این بیماری در مقطعی دچار افسردگی می شوند. به همین دلیل بسیار مهم است که به خلق و خوی خود توجه داشته باشید و برای مراقبت از ذهن خود همانطور که از بدن خود مراقبت می کنید گام بردارید.
اگر به تازگی تشخیص داده شده است که مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس هستید، باید با پزشک خود همکاری کنید تا یک تیم پشتیبانی را تشکیل دهید. یا شاید شما در حال حاضر تعداد زیادی پزشک و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در یک مرکز ام اس دارید. در هر صورت، فهمیدن تمام آنچه برای مدیریت مراقبت از ام اس نیاز است، می تواند گیج کننده و طاقت فرسا باشد، به خصوص اگر این کار بر دوش شما بیفتد.
اگر بیماری ام اس شما تشدید شود، استروئیدها می توانند علائم شما را به سرعت درمان کنند. چگونه متوجه می شوید که مبتلا به ام اس هستید؟ در اینجا چند نشانه وجود دارد: علائم شما به طور ناگهانی برای مدت کوتاهی بدتر می شوند. علائم ناتوان کننده و مشکلات عصبی دارید یا متوجه بازگشت علائم قدیمی شده اید.
افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس اغلب در بلع مشکل دارند، مشکلی به نام دیسفاژی. همچنین می تواند منجر به مشکلات گفتاری شود. زمانی اتفاق میافتد که بیماری به اعصاب مغز و نخاع آسیب میزند که این وظایف را انجام میدهند. برای برخی افراد، این مشکلات خفیف هستند.
وقتی پزشک شما دارویی را برای درمان مولتیپل اسکلروزیس (MS) پیشنهاد می کند، اولین حرکت شما ممکن است جستجو در اینترنت برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن باشد. ممکن است تعجب کنید که متوجه شوید این دارو "فاقد برچسب" است، به این معنی که برای درمان ام اس تایید نشده است.
پزشکی نقش کلیدی در درمان مولتیپل اسکلروزیس (MS) شما ایفا می کند، اما مدیریت اثرات این بیماری بر زندگی روزمره شما بیش از قرص ها نیاز دارد. اگر می خواهید به ذهن و بدن خود کمک کنید تا بهتر کار کنند، چه برای کار یا بازی، درمان توانبخشی ممکن است راه حل باشد.
بسیاری از مردم سم بوتولینوم را به دلیل قدرت آن در درمان چین و چروک می شناسند. (به بوتاکس فکر کنید.) اما این دارو به بیماران مبتلا به ام اس (MS) که اسپاستیسیتی دارند - عضلات سفت و حرکات ناگهانی و غیرقابل کنترل - در بازوهای خود کمک می کند. این دارو یکی از گزینه هایی است که شما و پزشکتان می توانید به عنوان بخشی از درمان ام اس در نظر بگیرید.
اگر مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، درمان های پزشکی زیادی وجود دارد که می توانید برای درمان بیماری خود از آنها استفاده کنید، مانند داروها یا فیزیوتراپی. اما بسیاری از مردم به دنبال راه های دیگری برای احساس بهتر هستند، مانند طب سوزنی، یوگا، آرامش، داروهای گیاهی و ماساژ.
درمان های پیشرفته زندگی بهتر با بیماری ام اس (MS) را نسبت به قبل ممکن می کند. محققان به طور مداوم در مورد این بیماری اطلاعات بیشتری کسب می کنند و راه های جدیدی برای مبارزه با آن ارائه می کنند. اکتشافات امروز می تواند راه را برای درمان در آینده هموار کند.
تحریک عمیق مغز (DBS) درمانی برای افراد مبتلا به بیماری هایی مانند ام اس، بیماری پارکینسون و لرزش ضروری است. این راهی است برای «خاموش کردن» بخشهایی از مغز بدون از بین بردن آنها. در طول عمل، پزشک نوک الکترود را در تالاموس (برای لرزش و مولتیپل اسکلروزیس) یا گلوبوس پالیدوس یا هسته ساب تالاموس (برای بیماری پارکینسون) قرار میدهد.
مایکل ویلیامسون 16 ساله بود که یک روز در یک مسابقه پیست کراس کانتری متوجه چند گرفتگی عضلانی شد. مربیش به او گفت که آنها را تمام کند. یک روز بعد، او از کمر به پایین فلج از خواب بیدار شد. پس از آزمایشهای فراوان و تکان دادن و تحریک کردن، به ویلیامسون گفته شد که او چیزی به نام میلیت عرضی دارد.
وقتی متوجه شدید که مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، ممکن است مدتی طول بکشد تا خود را با علائم خود سازگار کنید و بدانید که از بیماری خود چه انتظاری دارید. در مورد فرزندان شما هم همینطور. آنها ممکن است حتی کمتر از شما مطمئن باشند که چه انتظاری دارند.
هنگامی که مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستید، می دانید که چقدر مهم است که از محرک هایی که می توانند باعث شعله ور شدن آن شوند اجتناب کنید. استرس، سیگار کشیدن و خستگی مقصر شناخته شده ای هستند. ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا می تواند علائم شما را بدتر کند، همانطور که برخی داروها نیز ممکن است.
وقتی به بیماری طولانی مدتی مانند مولتیپل اسکلروزیس مبتلا هستید، ممکن است لحظاتی را تجربه کنید که دچار استرس شوید. راههای زیادی برای کنترل این احساسات وجود دارد، از جمله روشهای تمدد اعصاب و ورزش. برای کمک به مدیریت احساسات خود، به یادگیری علائم هشداردهنده کمک می کند که تحت استرس بیش از حد هستید.
اگر علائم مولتیپل اسکلروزیس (MS) شما حرکت در اطراف را برای شما دشوار می کند، ممکن است زمان آن رسیده باشد که تغییراتی در خانه خود ایجاد کنید. برخی از ترفندهای ساده میتواند کمک زیادی به جلوگیری از افتادن ناخوشایند کند یا کار در آشپزخانه را برای شما آسانتر کند.