چرا نمی توانم از خوردن دست بکشم؟ چگونه از خوردن اجباری جلوگیری کنیم

فهرست مطالب:

چرا نمی توانم از خوردن دست بکشم؟ چگونه از خوردن اجباری جلوگیری کنیم
چرا نمی توانم از خوردن دست بکشم؟ چگونه از خوردن اجباری جلوگیری کنیم
Anonim

به آخرین باری فکر کنید که آنقدر زیاد خوردید که احساس کردید کاملاً پر شده اید. آیا برای جشن تولد یک دوست یک کیک بزرگ را پاره می کردید؟ در روز شکرگزاری در حال بارگیری بوقلمون و سیب زمینی شیرین هستید؟ یا در خانه تنها بودید، شاید در پایان یک روز سخت؟ بعد از آن چه احساسی داشتید - به سادگی از اینکه خود را معده درد کردید ناراحت هستید؟ یا با احساس گناه یا شرم عذاب شدید؟

خوردن بیش از حد هر چند وقت یکبار طبیعی است. خوردن به دلایل عاطفی نیز همینطور است. دکتر میشل می، نویسنده کتاب Eat What You Love, Love What You Eat، می‌گوید: «از لحظه‌ای که به دنیا می‌آییم، با غذا تغذیه می‌شویم، با غذا پاداش می‌گیریم، و بنابراین ارتباطات عاطفی با غذا طبیعی است.

با این حال، افرادی که به طور اجباری پرخوری می کنند، ممکن است از غذا به عنوان تنها راه مقابله با احساسات منفی استفاده کنند. در نتیجه، اغلب احساس می کنند که غذا خوردنشان خارج از کنترل است. آنها همیشه به غذا فکر می کنند و بعد از خوردن غذا احساس گناه، شرم یا افسردگی می کنند. می می‌گوید: «این بسیار متفاوت از احساسی است که یک نفر بعد از خوردن یک وعده غذایی بزرگ روز شکرگزاری، مثلاً احساس می‌کند. "شاید احساس سیری کنید و ممکن است از خوردن آخرین تکه پای پشیمان شوید، اما شرمنده نیستید."

برخی از افرادی که پرخوری می کنند دارای یک اختلال بالینی به نام اختلال پرخوری (BED) هستند. افراد مبتلا به BED به طور اجباری مقادیر زیادی غذا را در مدت زمان کوتاهی می خورند و پس از آن احساس گناه یا شرم می کنند. و اغلب این کار را انجام می دهند: حداقل یک بار در هفته در یک دوره حداقل 3 ماهه.

همه کسانی که پرخوری می کنند، پرخور نیستند. ممکن است در طول روز مقدار زیادی غذا بخورید، نه همه آن ها در یک جلسه. و ممکن است این کار را به طور منظم انجام ندهید، اما فقط زمانی که احساس استرس، تنهایی یا ناراحتی می کنید.

چگونه شروع می شود؟

در برخی موارد، افراد صرفاً از روی عادت بی فکر پرخوری می کنند، مانند همیشه نشستن با یک کیسه چیپس جلوی تلویزیون در شب. اما اغلب، این نتیجه مشکلات عاطفی اساسی است. داشتن تصویر بدنی منفی می تواند نقش مهمی داشته باشد.

برای بسیاری از افراد، پرخوری اجباری بخشی از چرخه ای است که با یک رژیم غذایی محدود شروع می شود. می آن را چرخه "بخور، توبه، تکرار" می نامد. ممکن است یک رژیم غذایی را شروع کنید زیرا نسبت به وزن یا اندازه خود احساس بدی دارید، اما متوجه می شوید که رعایت آن بسیار سخت است - به خصوص اگر از غذا به عنوان ابزار مقابله استفاده کنید. در نهایت، شما به نقطه شکست رسیدید و غذاهای «ممنوع» پرخوری می کنید، و سپس احساس گناه و شرم ایجاد می شود و محدودیت ها دوباره شروع می شود.

شکستن این چرخه ممکن است سخت باشد. مارشا هودنال، رئیس گرین مونتین در فاکس ران در ورمونت، مرکزی برای زنانی که با پرخوری دست و پنجه نرم می کنند، می گوید: «حتی افرادی که می گویند رژیم ندارند، اغلب ایده های ریشه ای در مورد غذاهای «خوب» یا «بد» دارند.اما وقتی ماده‌ای دارید که به طور طبیعی جذاب، تسکین‌دهنده و آرامش‌بخش است و آن را غیرمجاز می‌کنید، جذاب‌تر می‌شود.»

آیا مردم می توانند به غذا "معتاد" شوند؟

در سالهای اخیر، اعتیاد به مواد غذایی به یک ایده رایج در میان برخی از دانشمندان تبدیل شده است. این محققان می گویند که برخی از غذاهای پرچرب، قند و نمک اعتیادآور هستند و باعث ایجاد تغییراتی در مغز می شوند که مشابه مواد مخدر ایجاد می شود. مطالعات روی حیوانات نشان داده است که موش‌هایی که برای مثال قند زیاد مصرف می‌کنند، می‌توانند علائم وابستگی را ایجاد کنند.

اما ایده اعتیاد به غذا بحث برانگیز است. برای یک چیز، درمان استاندارد برای اعتیاد پرهیز است، و این با غذا امکان پذیر نیست. همچنین، می می گوید: «رژیم غذایی یک جزء بسیار قوی از چرخه پرخوری است. از این منظر، برچسب‌گذاری منفی بر برخی غذاها غیرمفید است.»

هادنال می‌گوید بدون شک غذا خوردن می‌تواند ترشح مواد شیمیایی حس خوب را در مغز تحریک کند.اما این باعث نمی شود که غذا به یک ماده اعتیاد آور تبدیل شود. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد در واقع این رفتار - چرخه محدود کردن / پرخوری - است که باعث علائم وابستگی می‌شود، نه خود غذا. حتی برخی از محققان بیان کرده اند که اصطلاح "اعتیاد به خوردن" اصطلاح دقیق تری از "اعتیاد به غذا" است.

چگونه می توانم غذا خوردن اجباری را کنترل کنم؟

به دنبال کمک باشید. رابین بی. روانشناسی در دانشگاه تافتس کار با یک مشاور می تواند به شما کمک کند محرک های روانی - مانند تصویر منفی بدن - را که ممکن است رفتار شما را تحریک کند، کشف کنید.

از برچسب زدن بپرهیزید. «برچسب زدن به خود می‌تواند به یک پیش‌گویی خودشکوفایی از نظر ادامه چرخه تبدیل شود.»

در مورد برچسب زدن غذاها هم همینطور است. کانارک می گوید: "غذا غذاست - "خوب" یا "بد" نیست. غلبه بر این باورهای عمیق ممکن است سخت باشد، اما تحقیقات نشان می‌دهد که اگر چیزی را بخورید که به نظر شما «بد» است، احتمال اینکه بعد از آن پرخوری کنید، بیشتر می‌شود.»

مکث کنید. وقتی می خواهید غذا بخورید، لحظه ای مکث کنید و از خود بپرسید: آیا من گرسنه هستم؟ می می‌گوید: «گاهی اوقات مردم آنقدر روی چیزی که می‌خواهند بخورند متمرکز می‌شوند که متوقف نمی‌شوند و از خود نمی‌پرسند که چرا می‌خواهند بخورند. اگر از غذا به عنوان ابزاری برای مقابله استفاده می‌کنید، ممکن است با نشانه‌هایی که نشانه گرسنگی یا سیری هستند، ارتباط نداشته باشید، و مهم است که آگاهی خود را به بدن خود بازگردانید.

محیط خود را تغییر دهید. هادنال می گوید: «عادت اغلب رفتاری است که در خلبان خودکار انجام می شود. ایجاد تغییراتی در محیط خود می تواند تمرکز شما را به رفتارتان بازگرداند و به شما فرصتی دهد تا تصمیم هدفمندتری بگیرید. برای مثال، هادنال می‌گوید: «اگر همیشه روی صندلی خاصی برای غذا خوردن می‌نشینید، آن را به جای دیگری در اتاق منتقل کنید - یا کاملاً در جای دیگری بنشینید.»

مصرف هوس - در حد اعتدال. اگر واقعاً هوس چیزی دارید - حتی اگر گرسنه نیستید - به خودتان اجازه دهید مقدار کمی از آن را مصرف کنید.

پایان دادن به رژیم های غذایی محدود. می می گوید: «پرخوری و محدود کردن غذا اغلب دو روی یک سکه هستند. "محرومیت می تواند مانند استرس، عصبانیت یا اضطراب، محرکی برای پرخوری باشد."

توصیه شده:

مقالات جالب
سلامت روان: اختلال نافرمانی مخالف
ادامه مطلب

سلامت روان: اختلال نافرمانی مخالف

اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) چیست؟ اختلال نافرمانی مخالف (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن کودک الگویی از حالت خشمگین یا بداخلاق، رفتار نافرمانانه یا ستیزه جویانه و کینه توزی نسبت به افراد صاحب قدرت نشان می دهد. رفتار کودک اغلب برنامه‌های روزمره او را مختل می‌کند، از جمله فعالیت‌های درون خانواده و مدرسه.

سلامت روان: اختلال سازگاری
ادامه مطلب

سلامت روان: اختلال سازگاری

اختلال سازگاری (سندرم پاسخ به استرس) چیست؟ اختلال سازگاری (سندرم پاسخ استرس) یک وضعیت کوتاه مدت است که زمانی اتفاق می افتد که در مدیریت یا سازگاری با منبع خاصی از استرس، مانند یک تغییر عمده زندگی، از دست دادن یا رویداد، مشکل زیادی دارید. در سال 2013، سیستم تشخیص سلامت روان از نظر فنی نام "

اختلال سلوک: علائم، علل، تشخیص، درمان
ادامه مطلب

اختلال سلوک: علائم، علل، تشخیص، درمان

اختلال سلوک یک اختلال رفتاری و عاطفی جدی است که می تواند در کودکان و نوجوانان رخ دهد. کودک مبتلا به این اختلال ممکن است الگویی از رفتار مخرب و خشونت آمیز نشان دهد و در پیروی از قوانین مشکل داشته باشد. برای کودکان و نوجوانان غیرمعمول نیست که در طول دوره رشد خود مشکلات مربوط به رفتار را داشته باشند.