نکاتی برای اینکه کودکتان را در طول شب بخوابانید

فهرست مطالب:

نکاتی برای اینکه کودکتان را در طول شب بخوابانید
نکاتی برای اینکه کودکتان را در طول شب بخوابانید
Anonim

ممکن است وقتی خواب نوزادتان را تماشا می کنید قلبتان از عشق متورم شود. آنها بسیار شیرین و معصوم به نظر می رسند. با این حال، زمانی که نتوانید آنها را مجبور کنید تمام شب بخوابند یا در زمان‌هایی که واقعاً می‌خواهید چرت بزنند یا بخوابند، قلب شما تند تند می‌زند.

می توانید استرس خود را کاهش دهید و با درک اینکه کدام بخش از برنامه خواب کودک در دستان شما است - و کدام نیست، بهتر برای تنظیم برنامه خواب او آماده شوید.

نیازهای خواب کودک خود را درک کنید

در طول 2 ماه اول، نیاز نوزاد شما به غذا خوردن بر نیاز او به خواب غلبه می کند. آنها ممکن است تقریباً هر 2 ساعت یک بار در صورت شیردهی، و احتمالاً کمی کمتر اگر با شیشه شیر می‌خورید، شیر بخورند.

کودک شما ممکن است از 10 تا 18 ساعت در روز بخوابد، گاهی اوقات 3 تا 4 ساعت در هر زمان. اما نوزادان تفاوت روز و شب را نمی دانند. بنابراین آنها بدون توجه به اینکه ساعت است می خوابند. این بدان معناست که زمان بیداری کودک شما ممکن است از 1 صبح تا 5 صبح باشد.

در 3 تا 6 ماهگی، بسیاری از نوزادان می توانند به مدت 6 ساعت بخوابند. اما همانطور که فکر می کنید کودک شما در حال وارد شدن به یک روال خوب - معمولاً بین 6 تا 9 ماهگی - است، مراحل رشد طبیعی می تواند همه چیز را از بین ببرد. به عنوان مثال، زمانی که کودک شما شروع به ربط دادن زمان خواب به تنها ماندن می کند، ممکن است فقط برای اینکه شما را در اطراف نگه دارد شروع به گریه کند.

تنظیم روال زمان خواب

مطالعه ای روی ۴۰۵ مادر - با نوزادان ۷ ماهه تا ۳۶ ماهه - نشان داد که نوزادانی که از روال خواب شبانه پیروی می کنند راحت تر می خوابند، بهتر می خوابند و در نیمه های شب کمتر گریه می کنند.

برخی از والدین برنامه روتین زمان خواب نوزادشان را از 6 تا 8 هفتگی شروع می کنند. برنامه روتین کودک شما می تواند ترکیبی از فعالیت های منظم قبل از خواب باشد. کلیدهای موفقیت:

  • بازی‌های فعال در روز و بازی‌های آرام در عصر انجام دهید. این باعث می شود کودک شما درست قبل از خواب بیش از حد هیجان زده نشود، اما او را از فعالیت های روزانه خسته می کند.
  • فعالیت ها را شب به شب به همان ترتیب و به همان ترتیب نگه دارید.
  • هر فعالیتی را آرام و مسالمت آمیز کنید، به خصوص در پایان روتین.
  • بسیاری از نوزادان از حمام کردن درست قبل از خواب لذت می برند، که آنها را آرام می کند.
  • فعالیت مورد علاقه کودکتان را برای آخرین بار ذخیره کنید و آن را در اتاق خواب او انجام دهید. این به آنها کمک می کند منتظر زمان خواب باشند و فضای خواب خود را با کارهایی که دوست دارند انجام دهند مرتبط کنند.
  • شرایط شبانه را در اتاق خواب کودکتان هماهنگ کنید. اگر نیمه شب از خواب بیدار شوند، صداها و نورهای اتاق باید مانند زمانی باشد که به خواب رفته اند. اگر در طول شب نیاز به شیر دادن یا تعویض نوزاد دارید، چراغ ها را کم نگه دارید و صحبت را به حداقل برسانید.تحریک بیش از حد می تواند کار را برای آنها دشوار کند که دوباره به آرامش برسند.

کودک خواب آلود خود را بخوابانید

از زمانی که کودک شما 6 تا 12 هفتگی است، او را تا زمانی که خواب آلود است آرام کنید. وقتی آنها در آستانه خواب هستند، آنها را زمین بگذارید و بگذارید خودشان به بیرون بروند. منتظر نمانید تا آنها کاملاً در آغوش شما بخوابند. این می تواند رفتاری باشد که ممکن است بعداً در زندگی آنها به مبارزه ای برای رهایی از آن تبدیل شود.

این روال به کودک شما می آموزد که خود را برای خواب آرام کند و نیازی نیست هر بار که در طول شب از خواب بیدار می شود او را تکان دهید یا در آغوش بگیرید.

اگر کودک شما در آرام شدن مشکل دارد، سعی کنید زمان خواب او را زودتر تغییر دهید، نه دیرتر. خستگی بیش از حد می تواند تکان دادن سر را سخت کند.

اول ایمنی: خطر SIDS کمتر

هر بار که کودک خود را می خوابانید، چه در شب یا برای چرت زدن در روز، آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که برای کاهش احتمال SIDS (سندرم مرگ ناگهانی نوزاد) اقدامات زیر را انجام دهید.:

  • همیشه کودک خود را به پشت بخوابانید.
  • همیشه از یک سطح خواب سفت استفاده کنید. صندلی ماشین و سایر وسایل نشیمن برای خواب معمولی توصیه نمی شود.
  • اگر کودک شما در صندلی ماشین کالسکه یا تاب به خواب رفت، سعی کنید آنها را بردارید و روی یک سطح صاف بگذارید.
  • کودک شما باید در همان اتاق شما بخوابد، اما نه در همان تختی که شما.
  • اشیاء نرم یا ملافه های شل را از گهواره دور نگه دارید. این شامل بالش، پتو، حیوانات عروسکی، و پد سپر می شود.
  • به دستگاه هایی که ادعا می کنند از SIDS جلوگیری می کنند تکیه نکنید.
  • از گوه و پوزیشنر استفاده نکنید.
  • به کودک خود در زمان چرت و خواب پستانک پیشنهاد دهید.
  • از پوشاندن سر یا گرمای بیش از حد کودک خودداری کنید.
  • از مانیتورهای خانگی یا دستگاه های تجاری که برای کاهش خطر SIDS به بازار عرضه شده اند استفاده نکنید.
  • مطمئن شوید که کودک شما همه واکسن های توصیه شده را دریافت می کند.
  • زمان تماس پوست به پوست با آنها داشته باشید.
  • هر روز زمان شکم خود را تحت نظارت و بیداری به کودک خود بدهید.
  • سیگار نکش.
  • به کودک خود شیر دهید.
  • اگر خسته هستید، در صورتی که خوابتان برد، در حالی که روی صندلی یا روی کاناپه هستید شیر ندهید.
  • اگر باردار هستید، مراقبت های دوران بارداری منظم را دریافت کنید.

بگذارید کودکتان گریه کند - باید یا نباید؟

یکی از انواع تمرین خواب با گریه، روش معروف Ferber است که به عنوان "تماشاگری پیشرو" یا "انقراض تدریجی" نیز شناخته می شود. هدف این است که به کودک خود بیاموزید چگونه خودش بخوابد و اگر در طول شب از خواب بیدار شد دوباره خودش را بخواباند. دکتر ریچارد فربر، مدیر مرکز اختلالات خواب کودکان در بیمارستان کودکان بوستون، این روش را ابداع کرد. وی به والدین توصیه می کند تا حداقل 5 یا 6 ماهگی نوزادشان این آموزش را شروع نکنند.در اینجا یک نمای کلی از نحوه انجام آن آمده است:

  • کودک خود را در گهواره خود قرار دهید - خواب آلود، اما بیدار. پس از اتمام برنامه خواب آنها، اتاق را ترک کنید.
  • اگر کودک شما گریه می کند، چند دقیقه صبر کنید تا او را بررسی کنید. مدت زمان انتظار بستگی به شما و کودکتان دارد. ممکن است بین 1 تا 5 دقیقه منتظر بمانید.
  • وقتی دوباره وارد اتاق کودکتان می شوید، سعی کنید از او دلجویی کنید. اما آنها را بلند نکنید و بیش از 2 یا 3 دقیقه نمانید، حتی اگر هنگام خروج شما همچنان گریه می کنند. دیدن صورت شما برای اطمینان از نزدیک بودن شما به کودک کافی است تا او در نهایت بتواند خودش بخوابد.
  • اگر به گریه ادامه می دهند، به تدریج مدت زمانی را که قبل از رفتن به داخل برای بررسی مجدد آنها منتظر می مانید افزایش دهید. برای مثال، اگر بار اول 3 دقیقه منتظر بمانید، بار دوم 5 دقیقه و بعد از آن هر بار 10 دقیقه صبر کنید.
  • شب بعد، بار اول 5 دقیقه، بار دوم 10 دقیقه و هر بار بعد از آن 12 دقیقه صبر کنید.

اتخاذ این روش ممکن است در چند شب اول دشوار باشد. اما احتمالاً تا روز 3 یا 4 شاهد بهبودی در الگوی خواب کودک خود خواهید بود. بیشتر والدین در عرض یک هفته شاهد بهبودی هستند.

نکته: اگر می خواهید روش Ferber را امتحان کنید، مطمئن شوید که قبل از شب اول تمرین خواب به خوبی استراحت کرده اید. مخصوصاً در شب های اول، زمان زیادی را صرف گوش دادن به گریه های کودک، چک کردن ساعت و ورود و خروج از اتاق او خواهید کرد.

اگر برای شما سخت است که هنگام گریه کودکتان از او دوری کنید، این روش ممکن است بهترین انتخاب نباشد. مطالعات نشان می دهد که، حتی اگر والدین یکی دو شب اول را پشت سر بگذارند، معمولا متوجه می شوند که تحمیل خواب به این روش بسیار استرس زا است. بسیاری از والدین قادر به نادیده گرفتن نوزادان خود به اندازه کافی یا مداوم نبودند تا گریه آنها متوقف شود و در نهایت خودشان به خواب بروند.

توصیه شده:

مقالات جالب
سلامت روان: اختلال نافرمانی مخالف
ادامه مطلب

سلامت روان: اختلال نافرمانی مخالف

اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) چیست؟ اختلال نافرمانی مخالف (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن کودک الگویی از حالت خشمگین یا بداخلاق، رفتار نافرمانانه یا ستیزه جویانه و کینه توزی نسبت به افراد صاحب قدرت نشان می دهد. رفتار کودک اغلب برنامه‌های روزمره او را مختل می‌کند، از جمله فعالیت‌های درون خانواده و مدرسه.

سلامت روان: اختلال سازگاری
ادامه مطلب

سلامت روان: اختلال سازگاری

اختلال سازگاری (سندرم پاسخ به استرس) چیست؟ اختلال سازگاری (سندرم پاسخ استرس) یک وضعیت کوتاه مدت است که زمانی اتفاق می افتد که در مدیریت یا سازگاری با منبع خاصی از استرس، مانند یک تغییر عمده زندگی، از دست دادن یا رویداد، مشکل زیادی دارید. در سال 2013، سیستم تشخیص سلامت روان از نظر فنی نام "

اختلال سلوک: علائم، علل، تشخیص، درمان
ادامه مطلب

اختلال سلوک: علائم، علل، تشخیص، درمان

اختلال سلوک یک اختلال رفتاری و عاطفی جدی است که می تواند در کودکان و نوجوانان رخ دهد. کودک مبتلا به این اختلال ممکن است الگویی از رفتار مخرب و خشونت آمیز نشان دهد و در پیروی از قوانین مشکل داشته باشد. برای کودکان و نوجوانان غیرمعمول نیست که در طول دوره رشد خود مشکلات مربوط به رفتار را داشته باشند.